We lazen dit prachtig artikel van Diana Spalding, en vertaalden het voor jou.
Het oorspronkelijke artikel vind je hier.
Je kent het wel: de vraag of alles goed gaat… Automatisch zeg je (meestal iets te enthousiast): “Ja geweldig! Met jou?”. Terwijl de echte antwoorden, wanneer je je kwetsbaar opstelt, zouden moeten zijn:
Ik heb geen energie
Ik voel me uitgeput
Ik weet het niet
We weten allemaal hoe belangrijk het is om goed voor onszelf te zorgen. En wanneer we verbonden kunnen blijven met onze eigen gezondheid, zal dit overvloeien naar onze kinderen en kunnen we geduldigere, liefdevollere en vrolijkere ouders zijn.
Maar de werkelijkheid is dat zelfzorg niet genoeg is. En het is tijd dat we tegen moeders zeggen dat een burn-out, die veroorzaakt is door de cultureel-afgeleide overweldiging, niet enkel door zelfzorg opgelost kan worden.
Er is geen enkel bubbelbad dat het onderliggende steeds opkomende gevoel van angst doet zwijgen.
En er is geen dutje dat er voor zorgt dat je de energie krijgt om te kunnen blijven balanceren tussen een carrière en het moederschap.
Moeders zijn uitgeblust en de maatschappij zou zich zorgen moeten beginnen maken.
Uit een enquête van de “Motherly's 2019 State of Motherhood” blijkt dat 51% van de moeders zich ontmoedigd voelt als het gaat om het managen van stress en werk tijdens het moederschap. Ongeveer een derde van de moeders geeft aan dat ook hun mentale en fysieke gezondheid hier onder lijdt. En 85% van de moeders zegt dat ze niet goed worden ondersteund door de maatschappij.
De maatschappij vraagt je om te (ver)zorgen in een omgeving die niet voor jou zorgt.
Dus lieve mama, luister goed: je bedenkt deze burn-out niet. En deze burn-out is niet jouw schuld.
Je bent uitgeblust omdat je vanaf het moment van de zwangerschap of plannen om te adopteren gebombardeerd werd met ongevraagd advies en verhalen over hoe verschrikkelijk je toekomstige ervaringen gaan zijn.
Je bent uitgeblust omdat je terug aan het werk moest voordat je hier klaar voor was en je daarna schuldig voelde omdat je niet langer borstvoeding hebt kunnen geven.
Je bent uitgeblust omdat je constant aan het jongleren bent tussen tijd doorbrengen met de kinderen en het hebben van een schoon en netjes huis.
Je bent uitgeblust omdat er geen dag voorbij gaat zonder dat er iets is dat je doet herinneren aan het gewicht dat je nog niet verloren hebt na de zwangerschap.
Je bent uitgeblust omdat je je vrienden mist.
Het kan niet duidelijk genoeg gezegd worden: mama, je doet het niet verkeerd. Het is gewoon zwaar. En deze burn-out is niet jouw fout.
Sommige antwoorden voor deze problemen zijn voor de hand liggend, maar de meeste niet. Omdat dit geen problemen zijn die je zelf gecreëerd hebt. Het zijn manifestaties van culturele tekortkomingen die moeders met pijn achterlaten. Het is niet eerlijk, maar het is aan ons om het op te lossen omdat niemand anders van plan is dit te doen.
Het is niet het nemen van dat bubbelbad en zeker niet dat extra glas wijn vanavond.
Het gaat over kwetsbaarheid.
Door te zeggen dat je weigert te geloven in de perfecte moeder of de perfecte vrouw.
Door authentiek te zijn, zelfs wanneer je authenticiteit is uitgeblust.
Door eerlijk voor jezelf te zijn.
Als je nog niet de kans hebt gehad om Brene Brown's Netflix special te bekijken: dit is zeker een aanrader! Hierin spreekt ze over hoe dapper het is om kwetsbaar te zijn. In een interview met Forbes (2013) zei Brown: “Kwetsbaarheid gaat over laten zien en gezien worden. Dit is moeilijk om te doen wanneer je bang bent voor wat mensen mogelijk zien of denken. Wanneer we vervuld zijn met angst voor wat andere mensen van ons denken of wanneer de meerderheid steeds zegt dat je niet goed genoeg bent, is het moeilijk om je te laten zien. Uiteindelijk zijn we op zoek naar onze waardigheid in plaats van er midden in te staan”.
Maar mama, wat als je midden in je waardigheid staat? Zelfs als het huis een rommeltje is. Zelfs wanneer je kleuter een scene maakt in de supermarkt. Zelfs wanneer het voelt alsof alles uit elkaar valt.
Wat als je midden in het rommeltje jouw waardigheid zou verklaren?
Door nee te zeggen. Door hulp te vragen. Door te zeggen wat je wilt zonder je te excuseren. En door ruimte te bieden voor andere mama’s om hetzelfde te kunnen doen.
Kwetsbaar zijn is ontzettend oncomfortabel. Maar het goede nieuws is dat niemand op de wereld moediger is dan een moeder.
Laat je bescherming vallen. Het zal niet gemakkelijk zijn, zelfs niet een klein beetje. Maar jouw moedigheid zal andere mama’s inspireren en voordat je het weet hebben we een culturele verandering te pakken. En dan kunnen we écht genieten van dat bubbelbad!
Nood aan een goed gesprek?
