Heb je mij gezien?
Ik kwam dit boek tegen in één of andere nieuwsbrief (ja, ik ben één van diegenen die nieuwsbrieven altijd even doorneemt 😉). Ik dacht meteen: “Dat boek wil ik lezen, zo een ervaringsverhaal is altijd de moeite”. En ik had gelijk, het ís de moeite.
Je krijgt tijdens het lezen goed zicht op wat zich afspeelt bij Saskia. Ze is heel eerlijk en rauw. Je leest ook wat haar partner vindt die een paar korte stukjes in het boek voor zijn rekening neemt: ook een interessante inkijk.
Saskia vertelt dat ze al voor haar zwangerschap te kampen had met een fobie, waarvoor ze in behandeling ging. Tijdens haar zwangerschap wordt ze angstig. Een snelle bevalling op een moment dat ze denkt dat het maar oefenweeën zijn, overvalt haar. De kraamtijd valt haar heel zwaar: ze kan niet uit bed, ze slaapt 5 nachten niet, ze heeft geen eetlust. Ze wil ook niet graag alleen zijn met haar baby.
Gelukkig heeft Saskia een mooi netwerk van ouders, schoonouders en vrienden die haar liefdevol omringen. Ze spreekt haar zorgen vaak wel uit, tegen haar moeder, tegen de kraamzorg, tegen de verloskundige en haar huisarts. Toch is er niemand die ziet dat ze écht afglijdt in een postpartum depressie… Pas na 6 weken komt ze terecht bij iemand van de Geestelijke Gezondheidszorg en krijgt ze tot haar opluchting de diagnose. Dan is er nog een lange weg naar herstel.
Dat Saskia zo’n inkijk geeft, vind ik ongelooflijk. Ik kan als hulpverlener alleen maar dankbaar zijn om dit te mogen lezen en daardoor beter te kunnen begrijpen. Wat mij vooral trof in dit verhaal, naast wat Saskia allemaal voelt, is dat er niemand van de professionele hulpverleners inziet wat er met haar gebeurt… Ze beviel van haar eerste dochter in 2010 en ondertussen is er wel al één en ander verandert in het perinatale zorglandschap. De aandacht voor perinatale mentale gezondheid is er nu meer, en ook de aandacht voor wat dit voor het kind betekent volgens de principes van de Infant Mental Health. Dat miste ik ook wel echt in haar verhaal.
Saskia durft toch nog een tweede zwangerschap aan, en komt weer in een postpartum depressie terecht. Alleen herkent zij zelf het nu wel, en ook haar (professionele) omgeving. Daardoor kan er sneller gepaste hulp geboden worden.
In het tweede deel van het boek laat ze 12 professionals aan het woord, die hun visie geven op wat gebeurde en op het verschijnsel postpartum depressie. Ik vond dit persoonlijk het minder interessante deel van het boek.
Het verhaal van Saskia zal me nog lang bijblijven, en daarbij ook het belang van een goed netwerk én het belang van het snel herkennen van een postpartum depressie door de omringende professionals en een snel handelen daarnaar.
Herken je jezelf in het verhaal van Saskia of raakt deze recensie je? Je hoeft niet alleen met verwarrende gevoelens te blijven zitten. Je kan bij ons terecht voor een gratis verkennend "Zorgen en Twijfels"- gesprek.
Uitgeverij Klare Taal, 2023
ISBN 9789083355634
