Wat een boek! Dat was mijn eerste idee als ik het ontving 😊 Het weegt letterlijk veel, het telt dan ook 447 pagina’s. Maar laat je vooral niet afschrikken: het is heel overzichtelijk opgebouwd in korte stukjes. Heel leesbaar. Om af in te snuisteren en in de duidelijke inhoudstafel te zoeken naar wat je nu wilt lezen, of om op je gemakje van voor naar achter door te lezen.

Het is een zeer volledig boek. Ik lees in heel wat delen de persoonlijke ervaringen van Nina, maar ze haalt ook aspecten aan waar ze misschien zelf minder mee heeft of minder ervaring mee heeft, maar die er wel voor zorgen dat het boek een volledig overzicht biedt van alle mogelijkheden en aspecten van zwangerschap, bevalling en kraamtijd.
Heel fijn vind ik de korte getuigenissen en langere persoonlijke verhalen. Daarnaast ook de vele verwijzingen naar boeken, websites en podcasts voor als je meer te weten wilt komen over bepaalde topics.

Meestal recenseren we eerder informatieve boeken, deze keer mochten we nog eens een echt ‘lees’boek recenseren. En wat voor één!

Brecht De Backer beschrijft in dit boek haar pogingen om haar kinderwens te vervullen als alleenstaande, lesbische vrouw. Van pleeg- en co-ouderschap tot speeddaten met wensouders: er komen heel wat vormen van ouderschap aan bod.

Dit boek geeft een naam aan de kinderen die hadden kunnen leven als dingen anders waren gelopen. Het geeft niet alleen een aangrijpend beeld van de soms moeilijke weg naar het vervullen van een kinderwens, maar ook van de discriminatie waar queer personen in onze maatschappij nog steeds op botsen. Soms subtiel, soms heel opvallend aanwezig.

In dit boek bespreken verpleegkundige en mamablogster Nathalie Berghmans, gynaecoloog Tinneke De Souter en psycholoog Dagmar Versmissen 21 veelgehoorde mythes over zwangerschap, bevalling en postpartum.

Ze willen daarbij verder gaan dan andere boeken, voorbij het cliché van de ‘grote roze wolk’. En inderdaad: het boek bevat bij momenten verrassende info die je misschien nog niet eerder hoorde. Wist je bijvoorbeeld dat de hoeveelheid bloed in je lichaam tijdens een zwangerschap met 30 tot 40 procent toeneemt, waardoor medicatie vaak minder goed werkt en de dosering verhoogd moet worden?

Saskia las het boek "Slaap nu maar (alsjebieft) van Karlien Dhont en schreef daar deze recensie over.

“Slaapt je baby al door?” Ik denk niet dat er één vraag meer gesteld wordt aan jonge ouders dan deze. Onze maatschappij lijkt hier zó veel belang aan te hechten dat we bijna collectief vergeten lijken te zijn dat baby’s nog geen slaappatroon hebben zoals volwassenen. En ja, de eerste maanden (of jaren) kunnen voor ouders heel vermoeiend zijn. Onderbroken nachten, maar ondertussen ook aan het werk, een huishouden dat moet blijven draaien, oudere kinderen die verzorgd moeten worden, eventueel ook al zorgen voor de eigen ouders die een dagje ouder worden,… Mijn bedenking is dan: moeten we niet eerder de maatschappij aanpakken, en de visie op wat prille ouders allemaal maar moeten kunnen dragen? In vele gevallen zonder ‘tribe’ zoals vroeger wel het geval was?