Nadat we hier in De Kraamvogel Tessa Roseboom al meerdere keren hoorden praten op diverse symposia en haar boek ‘De eerste 1000 dagen’ lazen, waren we verheugd de publicatie van haar nieuw boek te mogen recenseren! 

De ondertitel is ‘Succesvol bouwen aan de basis voor gezonde generaties’. En dat is wat je doet door aandacht te besteden aan de eerste 1000 dagen van een kind: vanaf conceptie tot aan de leeftijd van 2 jaar. Dat wil niet zeggen dat de tijd erna van geen belang meer is, maar heel veel gebeurt er in die eerste periode: een kind ontwikkelt zich van bevruchte eicel tot hulpeloze baby tot een ondernemende peuter van 2. De hersenen ontwikkelen zich razendsnel in deze periode en patronen worden nu al ‘ingesleten’. Een kind dat opgroeit in moeilijke omstandigheden zal andere hersenverbindingen tot stand brengen dan een kind dat liefdevol in een veilige omgeving kan groot worden.

Deze keer recenseren we een kinderboekje omdat we erg gecharmeerd waren.

Het boekje gaat over de vriendschap tussen Assia en Joris. Assia wil later misschien wel trouwen met Joris op voorwaarde dat hij ook kinderen wilt én goed kan koken. Joris heeft namelijk net een babybroertje, en Assia vindt hem wel lief. Assia’s papa is de kok in huis, en dus wil Assia later ook een man die kookt.

Naar aanleiding van de oorlog in Oekraïne krijgt Solentra veel vragen van hulpverleners en vrijwilligers over hoe ze Oekraïners die in België wonen en vluchtelingen uit die regio kunnen opvangen en welke psychologische hulp daarbij nodig en gepast is. Ook via nieuwskanalen horen we echo’s van de nood aan professionele psychologische begeleiding.

De vraag is begrijpelijk. Gespecialiseerde psychologische hulp is echter niet meteen nodig in de meeste gevallen. Integendeel, praten over recente traumatische gebeurtenissen op een moment dat de oorlog nog bezig is en familie in gevaar verkeert, kan de stress en het trauma nog verergeren. Wel zeer belangrijk zijn een warm onthaal, veiligheid en structuur, en dat kunnen professionele of vrijwillige hulpverleners perfect bieden.

Op welke manier kan er hulp worden geboden aan vluchtende zwangere vrouwen en ouders met jonge kinderen.

Wat er in eerste instantie bij mensen uit oorlogsgebieden nodig is:
• Een warm onthaal: ervoor zorgen dat vluchtelingen zich welkom voelen, voor verbondenheid zorgen (met de Belgische populatie en met landgenoten), het herstellen van vertrouwen in de medemens.
• Veiligheid: een veilige haven, een woonplek, dat er aan de basisnoden wordt voldaan zoals eten, drinken, beweging, slaap,... behoefte aan affectie: knuffels, liefde, warmte,…
Behoefte aan veiligheid is ook duidelijkheid en continuïteit bieden: de nood aan een voorspelbare omgeving. Voorspelbaarheid bieden aan bv. zwangere mama’s is informatie geven over: hoe gaat de medische zorg en opvolging zwangerschap, bevalling,… eraan toe gaan in België?
• Structuur en regelmaat. Hier kan ook de veerkracht aangesproken worden door de krachten in de persoon te zien en te benoemen (niet focussen op wat niet lukt).
• Normalisatie, rust en tijd om te bekomen, acclimatiseren, een plek te vinden,…

Deze keer een recensie voor onze collega’s: vroedvrouwen die prenatale infosessies willen geven.

Onderzoekers (en vroedvrouw-lectoren) aan KdG Abby, Najua en Maëlle deden de afgelopen jaren onderzoek naar wat ouders echt willen horen tijdens prenatale infosessies, waar ze nu écht nood aan hebben. Ze plozen de literatuur uit en bevroegen heel wat zwangere koppels. De belangrijkste bevindingen vatten ze samen in deze inspiratiegids voor het begeleiden van prenatale educatiesessies.

Het is een overzichtelijk boekje geworden, dat samen met een aantal steekkaarten en een poster in een mapje is gestoken zodat je gemakkelijk alles bij elkaar houdt.In het boek lees je in de inleiding een aantal basics: o.a. waar moet je rekening mee houden bij de educatie van volwassenen en wat moet je weten over groepsdynamische processen. Maar ook heel praktisch: wat is een optimale groepsgrootte, hoe bevorder je een groepsgesprek, hoe richt je de ruimte in,…

"Ik wist perfect hoe ik het zou aanpakken ... tot ik moeder werd"

 Dit eerlijk zinnetje pronk op de cover van het boek. En dat het de lading dekt. In dit dolkomische boek beschrijft auteur Elle De Leeuw, ondertussen mama van twee kinderen, impressies uit haar leven als moeder.

Het boek is opgedeeld in 23 korte hoofdstukken, waarin Elle op een sappige manier een bepaalt thema, recht uit het leven bespreekt. "Een app gebruiken om te timer wanneer je vruchtbaar bent?", "De bevalling in gang proberen zetten?", "Een zo goed als onbestaand seksleven zodra de baby er is?" - Bij mij zou het niet waar zijn!