Naar aanleiding van de oorlog in Oekraïne krijgt Solentra veel vragen van hulpverleners en vrijwilligers over hoe ze Oekraïners die in België wonen en vluchtelingen uit die regio kunnen opvangen en welke psychologische hulp daarbij nodig en gepast is. Ook via nieuwskanalen horen we echo’s van de nood aan professionele psychologische begeleiding.
De vraag is begrijpelijk. Gespecialiseerde psychologische hulp is echter niet meteen nodig in de meeste gevallen. Integendeel, praten over recente traumatische gebeurtenissen op een moment dat de oorlog nog bezig is en familie in gevaar verkeert, kan de stress en het trauma nog verergeren. Wel zeer belangrijk zijn een warm onthaal, veiligheid en structuur, en dat kunnen professionele of vrijwillige hulpverleners perfect bieden.
Op welke manier kan er hulp worden geboden aan vluchtende zwangere vrouwen en ouders met jonge kinderen.
Wat er in eerste instantie bij mensen uit oorlogsgebieden nodig is:
• Een warm onthaal: ervoor zorgen dat vluchtelingen zich welkom voelen, voor verbondenheid zorgen (met de Belgische populatie en met landgenoten), het herstellen van vertrouwen in de medemens.
• Veiligheid: een veilige haven, een woonplek, dat er aan de basisnoden wordt voldaan zoals eten, drinken, beweging, slaap,... behoefte aan affectie: knuffels, liefde, warmte,…
Behoefte aan veiligheid is ook duidelijkheid en continuïteit bieden: de nood aan een voorspelbare omgeving. Voorspelbaarheid bieden aan bv. zwangere mama’s is informatie geven over: hoe gaat de medische zorg en opvolging zwangerschap, bevalling,… eraan toe gaan in België?
• Structuur en regelmaat. Hier kan ook de veerkracht aangesproken worden door de krachten in de persoon te zien en te benoemen (niet focussen op wat niet lukt).
• Normalisatie, rust en tijd om te bekomen, acclimatiseren, een plek te vinden,…