Sinds het begin van het programma Klaar voor een Kind (2008) volgen we in De Kraamvogel de initiatieven op die in Nederland genomen worden rond kwetsbare moeders. Heel mooi vonden we de term ‘sociale verloskunde’ die we voor ’t eerst jaren geleden hoorden gebruikt worden door prof. Eric Steegers. We hebben de term dan ook snel in onze werking geïntroduceerd. Vroedkunde is vaak meer dan medische zorg en opvolging. En dit ‘meer’, nl. het ondersteunen van vrouwen bij andere aspecten van hun leven die een rol spelen in hoe zij kunnen moederen, is sociale verloskunde. Een vroedvrouw moet dit volgens ons niet alleen doen, maar samen met collega’s uit het sociaal werkveld. Het ‘samenverhaal’ is hierin vooral belangrijk! 

Met veel belangstelling en ook soms afgunst naar de financiële middelen die er in Nederland tegenover worden gesteld, haalden we inspiratie uit de verschillende werkingen die werden opgestart.  

Met het vallen van de bladeren en de komst van november, met feestdagen als Allerheiligen, Allerzielen, Dia de los Muertos, komt het thema loslaten, maar ook rouwen naar de voorgrond.
Wanneer we “rouwen” opzoeken in het woordenboek, vinden we hetvolgende:
"rou·wen (rouwde, heeft gerouwd)": 1 berouwen 2 droefheid voelen 3 in de rouw zijn

Rouwen is echter zo veel meer.
Rouwen kent ontzettend veel vormen.
Rouwen is met pijn in het hart loslaten.
Rouwen is rauw.
Rouwen is missen.
Rouwen is loslaten.

Rouwen is afscheid nemen van een dierbare die er was. Van dat prachtige sterrenkindje. Het verlies van een prille zwangerschap.
Rouwen is een gelaagd woord, dat verder gaat dan enkel het verlies van een dierbare.

Hedwig Neels, die we bij De Kraamvogel al een tijdje kennen en tijdens de Coronalockdown zo vriendelijk was om voor ons een webinar te geven over de bekkenbodem, heeft nu een boek geschreven!

Vol verwachting begon ik erin te lezen. Voor mij komt dit boek op een goed moment, net nu ik door de rugspecialist doorverwezen werd naar een bekkenbodemkinésiste omdat rugproblemen en een te zwakke bekkenbodem blijkbaar ook gekoppeld kunnen zijn.Het boek voldoet zeker aan de verwachtingen. Na een introductie waarin het hebben van bekkenbodemproblemen uit de taboesfeer wordt gehaald, lees je verder hoe je bekkenbodem er eigenlijk uitziet, en wat er mis kan lopen. Het wordt allemaal in duidelijke taal uitgelegd én met illustraties zodat je kan zien wat en hoe.

Twee belangrijke hoofdstukken zijn ‘wat kan je doen aan bekkenbodemproblemen?’ en ‘een gezonde bekkenbodem in het dagelijks leven: wat kun ze zelf doen?’. Heel wat tips zijn daarin te vinden, en de geruststelling dat er heel wat therapeuten zijn die je erbij kunnen begeleiden.

Een moedig boek, waarin de auteur aan zichzelf toegeeft dat haar opvoeding niet aan het lukken is… De omgang met haar driejarige dochter wordt een strijd. Als verslaggever reist ze veel en het valt haar op dat op veel plaatsen kinderen zich heel anders gedragen dan in het Westen. Ze vraagt zich af waarom dat zo is, en wil graag leren om anders om te gaan met haar dochter.

Michaeleen en dochter Rosie gaan daarom samen op reis, om te kijken hoe de Maya, de Inuït en Hadzabe de omgang met hun kinderen aanpakken. Daarnaast gaat Michaeleen ook verder op zoek door gesprekken met antropologen, psychologen en neurowetenschappers.

Wat ben ik blij met het verschijnen van dit boek! We weten dat heel wat ouders af en toe tot altijd samen met hun baby in hetzelfde bed slapen. Hoewel dit over het algemeen nog vaak wordt afgeraden, kan het wel als het op een veilige manier gebeurt maar dan moet je als ouders wel weten hoe. Als professional die ouders informeert is er ook nood aan info. Zowel ouders als professionals vinden in dit boek alle antwoorden op vragen die ze zouden hebben over cosleeping op hetzelfde slaapoppervlak.

James McKenna is DE autoriteit wat betreft bedsharing. In dit boek introduceert hij de nieuwe term ‘breastsleeping’ (heel moeilijk te vertalen in het Nederlands). Het gaat specifiek over het samen slapen in één bed van de borstvoedende moeder en baby, en eventueel de vader/partner. Dit de meest natuurlijke, optimale en veilige situatie voor een baby om te slapen. Het is echter niet in alle omstandigheden de beste keuze om samen te slapen op één oppervlak, en dat wordt duidelijk uitgelegd.

Als je het boek in handen krijgt, vind je het misschien wel dik en een beetje overweldigend om te beginnen lezen. Maar het is heel duidelijk is een aantal delen verdeeld, dus je kan heel gericht beginnen lezen in het deel dat je het meeste interesseert. Het is ook heel vlot leesbaar.