Ik las onlangs deze FB-post van Motherly (12/6/2021): Motherly - "This was my shame. This was my horror. But... | Facebook en ik vond die zo mooi en waar, dat ik de tekst met plezier voor jullie vertaalde.

“Hier schaamde ik me voor. Dit vond ik horror.
Maar vandaag voel ik geen aarzeling.
Geen zenuwen.
Geen ‘wat zullen ze ervan zeggen?’.
Alleen maar rust.

Omdat ik het nu begrijp. Ik begrijp dat dit gewoon het menselijk lichaam is.

📷: @thebirdspapaya

“Een boek met openhartige getuigenissen en informatie over hulp voor het verwerken van het verlies”.

Het eerste deel bestaat inderdaad uit een heleboel getuigenissen. Moeders die nog altijd achter hun beslissing staan, moeders die niet zelf mochten of konden beslissen, moeders die nog worstelen met verdriet of schuldgevoel, vaders die het van op een afstand meemaakten of er net dichtbij betrokken werden,… iedereen komt aan het woord. Het is boeiend om deze diversiteit aan verhalen te lezen en over de verschillende gevoelens die een abortus met zich kan meebrengen.

Ik was aangetrokken tot dit boek omdat erbij vermeld staat ‘bij hoogsensitiviteit en introversie’. Ik was hierbij vooral nieuwsgierig naar wat ik als hoogsensitieve moeder in retrospect eruit zou halen.  

Het boek is geschreven door de blogster van Mommyhood. Het is dan ook vooral een persoonlijk verhaal. Leuk om inkijk te krijgen in hoe iemand anders het moederschap aanpakt als introverte vrouw, maar het maakt wel dat je eruit moet halen wat bij jou persoonlijk past en dat je het boek niet moet zien als een ‘to do’. 

Een groot deel gaat over wat introversie is, en hoe je eventueel herkent of je het wel of niet bent. Het blijkt dat er heel wat mengvormen zijn, dus het is niet zwart-wit. Zelf herkende ik wel één en ander, maar zeker niet alles. Het wordt ook duidelijk dat introvert zijn en hoogsensitief zijn niet hetzelfde is, en niet altijd hoeft samen te gaan. Er is zeker wel wat overlap, dat wel.  

 Soms is het tijd om de pauzeknop in te duwen en jezelf te verwennen. Of je nu een geboorte-professional bent of een zwangere, of een ouder, of dit allemaal tesamen: tijdens de #weekvandekraamzorg is een verwenmomentje gewoon voor jezelf toch echt wel helemaal verantwoord ;-). 

Bron: unknown

We sporen je aan om even wat lekkers, voor jezelf te maken/uit te halen. Een ijsje, die heerlijke koffiekoek van de bakker om de hoek, nacho’s met kaas en een lekker dipsausje, framboosjes met chocolade, dadels met pindakaas, … Het maakt niet uit wat je kiest, gun jezelf datgene waar je echt zin in hebt.

Er is maar één spelregel: Eet je hapje mindful op. Werk het niet gewoon snel naar binnen aan het aanrecht, met de was en plas in gedachten. Bekijk al dat lekkers. Ruik eraan. Welkgeluid maakt het wanneer je een hapje in de mond neemt? Proef en ontdek de rijke smaken.

Bron: unknown

 Ik volgde onlangs 2 lunchpraatjes georganiseerd door De Maakbare Mens, waar het ging over ethische vragen o.a. rond pre-implantatie genetische diagnose. De vragen die gesteld werden, het erbij stilstaan en tijd nemen om erover na te denken, vond ik echt fijn. Zo eens stilstaan bij ethiek en merken dat er vaak niet één antwoord is. Daarom las ik ook met veel plezier dit boek van Yvonne Denier. Ik ben zelf helemaal niet in de ethiek geschoold, maar mijn interesse wordt stilaan groter. Mede dankzij dit boek. 

Yvonne legt het allemaal heel rustig, beschouwelijk en stap voor stap uit. Ethiek in de zorg gaat breed natuurlijk, en er staan dan ook veel voorbeelden in dit boek over ouderenzorg en woonzorgcentra. Toch kan ik makkelijk abstraheren naar de geboortezorg. Je leest eerst over een ethisch zorgklimaat: wat is dat eigenlijk? Dan over het waarom, wat en hoe. En tenslotte over het duurzaam maken ervan.