Geschreven door Lianne van Lith en Marieke Lips

Uitgeverij SWP, ISBN 978-90-8560-085-5

Dit is een boekje voor jullie samen, als ouders én als partners. In tegenstelling tot veel boeken richt het zich niet naar vooral de moeder (in spe), en gaat het ook niet vooral over de baby. Nee, het gaat over de overgang van partnerschap naar ouderschap. Als toekomstige mama en papa of meemama verandert er heel wat in jullie relatie en de omgang met elkaar als er een kindje bij komt. Daarover gaat dit werkboekje. Het is zo opgesteld dat je er als koppel samen in werkt, en heel wat nadenkt, bespreekt en invult om achteraf op terug te kijken.
Het is gebaseerd op het Nederlandse programma Besluit Met Muisjes, dat preventief wilt werken aan goed ouderschap én goed partnerschap.

Geschreven door Diana Spalding op de website van Motherly (https://www.mother.ly/life/errands-are-not-self-care)
Vertaling van: “Errands and showers are not self-care for moms. Thinking they are is what's burning moms out”.

Een vriendin en ik botsen bijna telkens als we gaan winkelen tegen elkaar in de supermarkt. We plannen dit niet: we zullen in dezelfde cyclus zitten van het ‘op zijn van keukenrol’ of zoiets. Echt, ik zag haar onlangs 5 keren na elkaar in de supermarkt.
We maakten er zelfs een doorlopende grap van. “Ja”, zeg ik sarcastisch, “We hadden keukenrol nodig, dus dan moet ik naar de supermarkt komen… voor een 2-tal uurtjes me-time”.
Zij lacht dan en antwoordt “O ja, we hadden geen…uhm…paperclips meer. Dus ben ik nu hier, aan het winkelen zonder de kinderen. Hemels!”

Versta me niet verkeerd: ik geniet echt van mijn tripjes naar de supermarkt (en als ik naar de inhoud van mijn karretje kijk, ben ik er ook heel zeker van dat ook de supermarkt van mijn bezoekjes geniet).

Maar mijn doorlopende grap met mijn vriendin is eigenlijk een groot probleem. Waarom is de afwezigheid van keukenrol eigenlijk het feit dat me aanzet om even pauze te nemen? Waarom wordt het moeten gaan kopen van keukenrol beschouwd als een pauze voor moeders?

Een tweede gastblog van Ines Rothmann, perinatale yogadocente en één van de lesgevers van de nieuwe reeks "Zwanger worden, niet zo simpel als het lijkt. Omgaan met stress bij een nog onvervulde kinderwens". Meer info over de reeks vind je hier.  Lees hier de eerste gastblog van Viki Peeters! 

Probeer je al een langere tijd zwanger te worden of heb je een zwangerschapsverlies meegemaakt? Ben je op zoek naar een wekelijks geschenk aan jezelf om je hart, lichaam en ziel te voeden, te luisteren naar je behoeftes en je te verbinden met je “creativiteit”? Heb je vooral behoefte aan lichaamsgerichte technieken die je helpen om beter om te gaan met stress tijdens je kinderwensreis? Ontdek dan hieronder vijf redenen waarom het interessant kan zijn om fertiliteitsyoga te beoefenen!

1. Bouw (terug) lichaamsbewustzijn (cfr. van hart, baarmoeder, eierstokken) op en voed je lichaam met positieve aandacht

Bij het lezen van zo’n titel werden we wel heel nieuwsgierig. Jullie ook? We vertaalden graag de tekst van Julia Jones die je hier op haar website vindt.

Als postnatale doula zie ik keer op keer vrouwen die willen borstvoeden, overladen worden met taakgeoriënteerde, wiskundige en rationale oplossingen. De moeders krijgen foto’s te zien van correct aanleggen, lezen boeken vol met tegenstrijdige info en bekijken video’s over slikken en zuigen. Het wordt hen aangeraden om op speciale diëten te gaan, hun baby te wegen, melk te kolven op specifieke momenten, milliliters melk te meten en aantal voedingen en natte luiers te tellen…

Het lijkt mij dat hoe meer we weten over borstvoeding, hoe moeilijker het is om écht borstvoeding te geven.

Een gastblog van Viki Peeters, één van de lesgevers voor de nieuwe reeks "Zwanger worden, niet zo simpel als het lijkt. Omgaan met stress bij een nog onvervulde kinderwens"

Als zwanger worden niet zo evident is als het lijkt, komt daar heel wat emotionele stress bij kijken. Meestal gaat het niet om de ‘gezonde’ variant. De hevige, maar korte adrenalinekick waarvan je achteraf denkt: “Wouw”. Nee, meestal krijg je te maken met de andere variant. De chronische stress, die bijna permanent ergens op de achtergrond zeurt. Die onrust in je hoofd geeft. Herkenbaar voor jou, dat soort stress bij je nog onvervulde kinderwens?
Die stress kan verschillende triggers hebben. Opgekropt verdriet dat je niet kwijt kan. Moeilijke keuzes die voorliggen, knopen die je niet doorgehakt krijgt. De tijdsdruk die je voelt als je biologische klok al luid tikt. Je familie, vrienden en collega’s die niet altijd reageren zoals jij het zou willen. De stiekeme angst voor een volgende zwangerschapsaankondiging in je omgeving. De praktische combinatie van vruchtbaarheidsbehandelingen met de rest van je leven…
Maar het zijn vaak vooral ‘de 3 O’s’ die het je héél lastig kunnen maken:
1. Onplanbaar: Terwijl je je leventje aardig lijkt te kunnen plannen- je loopbaan, de aankoop van een huis, je vrije tijd, reizen,…- bots je op iets dat niet zo eenvoudig te plannen lijkt dan gedacht: een kind krijgen. Wanneer zal het…?, Hoe lang nog…?,… Wachten blijkt plots een grote uitdaging te zijn.