Het is zo ver. Ik ontkom er niet meer aan. Nu de bevalling voor de deur staat, word ik sporadisch overvallen door plotse opflakkeringen van nesteldrang. Dat het sterker is dan mezelf begot. Met een 38 weken zwangere ton, waggel ik onrustig door ons nest – een oud huis in volle verbouwing met een man, een uitbundige grote vakantie- kleuter van 4, en een handjevol huisdieren als medebewoners. Lees: hier valt altijd wat te rommelen, schilderen, repareren en vervangen.

Wassen, poetsen, kasten reorganiseren en spulletjes weggeven of – gooien. Niets is veilig. Geen pluisje ontgaat mijn arendsoog. Met stofzuiger en zwiepende vod wordt het pacht onder handen genomen... Om uiteindelijk een uur later half in slaap te dommelen op de zetel. Want zo plots de extreme opruimwoede me overvalt, zo snel verdwijnt het ook weer en wil ik vooral luilakken onder een zacht dekentje.

Dit is er eentje voor zwangeren en ouders met baby’s. Het kan afzien zijn in dit hete weer. Maar het geeft later toch ook mooie herinneringen.
Mijn zwangerschappen zijn alweer jaren achter de rug. Toch vergeet ik de hoogzwangere zomers nooit. Mijn kinderen zijn geboren in september, dus bij beiden zat ik in de zomer in mijn laatste zwangere weken.

19 februari 2016. Ik neem deze foto van een prachtige zonsopgang over een mistige wei terwijl ik onderweg ben naar het werk en post deze op mijn sociale media. Wat niemand weet, maar wat wel mijn kleine geheimpje is, is dat jij onderweg bent. Onverwachts. Na bijna 10 jaar van hoop, wanhoop, geluk en intens verdriet. 

Een moeilijke en gecompliceerde zwangerschap later lig je in mijn armen. Ons groot wonder. Zo bijzonder. 

In De Kraamvogel recenseren we vaak boeken die ons door de uitgevers worden aangeboden. Maar af en toe springt er ook eentje in het oog dat we onmiddellijk willen kopen. Zo ook met dit prachtboek: Het boek van het Leven – over bolle buiken, bonenbaby’s en kraamfeesten. Het werd geschreven door Floortje Zwigtman en geïllustreerd door Sassafras De Bruyn. 

Het is geschreven als een kinderboek, maar iedereen gaat er van genieten! Als je de cover nog maar ziet, weet je al dat het een leuk boek zal zijn. En als je dan pagina’s begint om te slaan, begin je spontaan te lachen met de leuke illustraties. 

In ons Kraamvogel-team zijn we enthousiast over de Deep Democracy-methode. Van ons team van 6, hebben er 5 minstens Level I gevolgd. Deep Democracy heeft een grote positieve invloed op onze onderlinge samenwerking, heeft ons methodieken aangereikt om met groepen te werken en heeft ons (vaak ook op persoonlijk vlak) al heel wat inzichten gebracht.

 Toen ikzelf Level I volgde, als tweede van ons team, was ik eigenlijk niet helemaal in topgezondheid. Dat maakte dat mijn aandacht er soms niet volledig bij was. Toch was ik enthousiast, en maakte ik meteen gebruik van een aantal aangereikte methodes. Andere bleven dan weer wat vager. Eén van deze onderwerpen die me niet meteen helemaal duidelijk waren, was de ‘roltheorie’. Kort samengevat komt de ‘roltheorie’ hierop neer (geciteerd van op deze website.